Zebranych gości wernisażu przywitał dyrektor muzeum o. Wiesław Dudar SVD przybliżając tematykę wystawy oraz postać autora prezentowanych prac – chińskiego malarstwa krajobrazowego shanshui. Głos zabrała Suzen Tseng, Dyrektor Wydziału Edukacji z Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Warszawie, która przeczytała przesłanie Jego Ekscelencji Jeffa Y. J. Liu Dyrektora Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Warszawie. Pan Jeffa Y. J. Liu zauważył, że ta wystawa staje się czymś w rodzaju mostu łączącego Polskę z Tajwanem, przybliżając kulturę tego kraju. Pani Suzen Tseng wyraziła radość, że muzeum w Pieniężnie już drugi raz pokazuje prace mistarza Liao Ci Fu, które cieszą się dużym zainteresowaniem. Wyraziła nadzieję na dalszą współpracę dziękując za otwartość i promocję sztuki i kultury jej kraju.
Burmistrz Pieniężna Krzysztof Kisiel wręczając drobne upominku mistrzowi Liao Ci Fu oraz przybyłym z Tajwanu z nim jego uczniom Ku Hsiu Yu, Chen Ting Ting oraz Wang Shu Hui wyraził radość z istnienia werbistowskiego muzeum, które jest oknem na świat dla lokalnej społeczności oraz niezwykłą wizytówką Pieniężna.
Przecięcia wstęgi, które było równocześnie symbolicznym otwarciem wystawy dokonali: mistrz Liao Ci Fu, pani Suzen Tseng, o. Michał Studnik SVD, dyrektor Biblioteki seminaryjnej w Pieniężnie, burmistrz Krzysztof Kisiel i o. Wiesław Dudar SVD. Uczestnicy wernisażu mogli zapoznać się z wystawą słuchając wyjaśnień artysty. Mieli także okazję zobaczyć jak powstaje takie dzieło. Mistrz Liao Ci Fu namalował kolejny obraz „Ulotny strumień wśród gór i chmur”, który podarował o. Wiesławowi Dudarowi SVD. Dzięki temu w zbiorach Muzeum Misyjno-Etnograficznego w Pieniężnie znajduje się 61 prac tego artysty. Jest to największy zbiór jego prac w Europie.
Oprócz licznie zaproszonych gości na wernisaż przybyli także uczniowie z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Pieniężnie wraz dyrektorem Robertem Słoninom oraz nauczycielem sztuki Małgorzatą Czaplińską mogli z bliska przyjrzeć się jak powstaje dzieło pana Liao Ci Fu. Mogli zaobserwować ten proces od początku do ukończenia obrazu, jak sami stwierdzili, że było to nowe doświadczenie, które poszerzyło ich wiedzę i horyzonty.
Komisarzem wystawy jest o. Wiesław Dudar SVD, dyrektor Muzeum Misyjno-Etnograficznego Księży Werbistów w Pieniężnie. Wystawę przygotowały Anna Grabarczyk i Dorota Demkowicz.
Wystawa mogła dojść do skutku dzięki wielkiemu zaangażowaniu i pomocy pana Roberta Biryndo ucznia mistrza Liao Ci Fu. Z ekspozycja będzie można się zapoznać do 15 lipca 2025 r.
Malarstwo shanshui (山水), czyli „góry i wody”, jest jednym z najważniejszych nurtów w chińskiej sztuce, głęboko zakorzenionym w filozofii taoizmu. Jego rozwój przez wieki odzwierciedlał nie tylko doskonalenie technik artystycznych, ale także pogłębioną refleksję nad harmonią między człowiekiem a naturą.
Taoizm, zwłaszcza jego kluczowe pojęcie Dao (道 - droga), podkreśla konieczność życia w zgodzie z naturalnym porządkiem wszechświata. W malarstwie shanshui idea ta wyraża się poprzez przedstawianie krajobrazu jako przestrzeni duchowej, nieograniczonej przez fizyczne ramy. Góry symbolizują stabilność i transcendencję, podczas gdy woda – zmienność i przepływ życiodajnej energii qi (氣).
Zgodnie z zasadą wu wei (無為 - niedziałanie), artyści nie dążą do realistycznego odwzorowania natury, lecz do uchwycenia jej esencji. Pociągnięcia pędzla są spontaniczne, a kompozycja – pełna pustej przestrzeni (虛 - xu) - symbolizuje nieskończoność i tajemniczą, duchową głębię.
Tradycyjna technika shanshui wykorzystuje tusz na papierze lub jedwabiu. Zamiast zachodniej perspektywy linearnej stosuje się koncepcję „trzech odległości” (wysoka, głęboka, daleka), co daje obrazowi wielowymiarowość i przestrzenną swobodę.
Malarstwo shanshui rozwijało się przez wieki, osiągając szczyt za panowania dynastii Song (960–1279). W tym okresie było ono spontaniczną ekspresją i produktem organicznej relacji z buddyzmem chan i taoistyczną kontemplacją przyrody. W późniejszych epokach artyści, tacy jak Huang Gongwang i Dong Qichang, kładli większy nacisk na indywidualny styl, nadając krajobrazowi bardziej subiektywny charakter i przyzwalając na specyficzną dla każdego artysty formę.
Tradycja shanshui przetrwała do dziś i nadal inspiruje współczesnych twórców, w tym Mistrza Liao Ci Fu (廖賜福), wybitnego tajwańskiego artystę, który łączy klasyczne techniki z nowoczesną wrażliwością. Jego dzieła, prezentowane w prestiżowych galeriach i muzeach, odzwierciedlają taoistyczną filozofię harmonii oraz głęboki szacunek dla natury.
Liao Ci Fu nie tylko kontynuuje tradycję shanshui, ale także wprowadza do niej własny, unikalny styl. Jego prace charakteryzują się subtelną grą światła i cienia, mistrzowską interpretacją i kompozycją przestrzeni oraz dynamiczną, niemal muzyczną kompozycją elementów krajobrazu. Inspiracje czerpie nie tylko z klasycznych mistrzów, ale również z bezpośredniego kontaktu z tajwańską i chińską naturą.
Poza działalnością artystyczną, Liao Ci Fu aktywnie angażuje się w edukację, prowadząc warsztaty i kursy malarskie. Jego pasja do nauczania sprawia, że młode pokolenie artystów może czerpać z bogatej tradycji shanshui, rozwijając swoją relację z naturą i sztuką, ewoluując duchowo, psychologicznie i poznawczo.
Jego dzieła znajdują się w zbiorach Narodowego Muzeum w Tajpej oraz w prywatnych kolekcjach na całym świecie. Muzeum Misyjno-Etnograficzne Księży Werbistów w Pieniężnie również jest w posiadaniu kilkudziesięciu prac Mistrza Liao.
Liao Ci Fu udowadnia, że malarstwo shanshui, mimo swojej wielowiekowej historii, wciąż może być żywe i aktualne. Jego twórczość jest świadectwem głębokiej więzi między człowiekiem a naturą, zachęcając widzów do refleksji i kontemplacji nad ulotnym i nietrwałym pięknem świata. Malarstwo Mistrza Liao nie jest jedynie odwzorowaniem natury – to forma duchowej kontemplacji, zgodna z taoistycznym przekonaniem o organicznej jedności człowieka i wszechświata.
Krótka biografia Liao Ci Fu
Liao Ci Fu urodził się w 1944 roku w mieście Tajnan na południu Tajwanu. W 1968 roku ukończył kolegium nauczycielskie w Tajnan, uzyskując formalne wykształcenie pedagogiczne. W tym samym roku rozpoczął swoją artystyczną drogę pod okiem wybitnego mistrza malarstwa tradycyjnego – profesora Huang Junbi.
Na początku swojej kariery artystycznej prace Liao Ci Fu były wyróżniane i doceniane na licznych lokalnych wystawach. W 1967 roku zdobył pierwsze miejsce na „Wystawie Sztuki Fuxing”, zorganizowanej wspólnie przez władze miasta i Centrum Edukacji Społecznej w Tajnan. Rok później otrzymał kolejną nagrodę od burmistrza miasta.
Liao Ci Fu przez wiele lat pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej, aktywnie łącząc pracę dydaktyczną z działalnością artystyczną. Za swoje osiągnięcia w edukacji artystycznej został uhonorowany prestiżową Nagrodą Nauczycielską. Po przejściu na emeryturę w 1996 roku w pełni poświęcił się twórczości malarskiej, organizując swoją pierwszą wystawę indywidualną w Galerii Xinsheng w Tajpej.
Od lat 80. jego twórczość zaczęła być doceniana również poza granicami Tajwanu. W latach 1989–1990 był kilkakrotnie zapraszany do udziału w Koreańskiej Wystawie Sztuki w Seulu. W latach 1993, 1994 i 1995 uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Azjatyckiej, organizowanej przez Koreańskie Stowarzyszenie Badań nad Kulturą i Sztuką.
Liao Ci Fu brał udział w wielu prestiżowych wydarzeniach artystycznych na Tajwanie, m.in. w Prowincjonalnej Wystawie Sztuki (1977), w wystawie „Nowe oblicze współczesnego malarstwa tuszem w Chinach” (2000) czy w pokazach organizowanych przez Narodowe Muzeum Historyczne oraz Tajwańskie Stowarzyszenie Malarzy.
Od 1998 roku z powodzeniem organizuje wystawy zbiorowe wraz ze swoimi uczniami, prezentując prace w renomowanych instytucjach, takich jak Galeria Sztuki Tsui Heng, Centrum Kultury i Sztuki Rady Miasta Tajpej, Centrum Edukacji Artystycznej na Tajwanie czy Narodowa Hala Pamięci Sun Yat-sena w Tajpej.
Artysta ma na swoim koncie liczne wystawy indywidualne i zbiorowe, zarówno na Tajwanie, jak i na arenie międzynarodowej. Jego twórczość była prezentowana w Japonii, Korei, Chinach, Stanach Zjednoczonych i w Polsce, zdobywając uznanie krytyków oraz kolekcjonerów sztuki.
W 2011 roku prace Liao Ci Fu po raz pierwszy zostały zaprezentowane w Polsce z inicjatywy Biura Przedstawicielskiego Tajpej, z okazji setnej rocznicy założenia Republiki Chińskiej na Tajwanie. Wystawa odbyła się w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie.
Kolejne wystawy w Polsce miały miejsce w Muzeum Misyjno-Etnograficznym Księży Werbistów w Pieniężnie ( 2014 ), na Zamku Książ w Wałbrzychu ( 2016 ), w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie, w Muzeum Mazurskim w Szczytnie, w Resursie Obywatelskiej w Radomiu oraz w kilku innych miejscach.
W 2025 roku Mistrz Liao Ci Fu został ponownie zaproszony na otwarcie kolejnej swojej wystawy w Muzeum Misyjno-Etnograficznym Księży Werbistów w Pieniężnie
Robert Biryndo (羅百德)
國立政治大學斯拉夫語文學系
Napisz komentarz
Komentarze