O murach i fortyfikacjach

O braniewskich murach i fortyfikacjach opowie dr Tomasz Chwietkiewicz.

Spotkanie tradycyjnie odbędzie się w Spichlerzu Mariackim w Braniewie (ul. Portowa 6). Początek o godz. 18.00.

Wstęp wolny

Marian Biskup, „Rozwój przestrzenny miasta Braniewa”:

„Całość miasta otoczono murami obronnymi, istniejącymi dowodnie pod koniec XIV stulecia. Najsilniejsze obwarowania znajdowały się od strony zachodniej, gdzie biegła podwójna linia murów, sięgająca aż do środkowej części linii północnej). Mury zewnętrzne, znacznie niższe, otoczone były szeroką fosą, z wyjątkiem strony wschodniej, gdzie rolę tę spełniała Pasłęka. Na murach znajdowało się kilkanaście wież, najokazalszych od strony wschodniej i zachodniej. Część z nich odgrywała rolę bram wyjściowych. Najważniejszą bvła Brama Wysoka (Hohe Tor) w części zachodniej murów, przez którą wiodła droga w kierunku Elbląga i Malborka). Odpowiednik jej we wschodniej linii obwarowań stanowiła Brama Młyńska (Mühlentor), przez którą przechodziło się na most na Pasłęce oraz na drogę wiodącą na północny-wschód, do Królewca, lub na południe (przez Nowe Miasto): do Pieniężna (Melzaku) i Lidzbarka Warmińskiego. W tej samej linii murów znajdowała się nieco na północ druga brama tzw. Kütteltor (względnie później Kesseltor), z której także wiódł most na Pasłęce i droga do rzeźni (skąd wzięła się nazwa bramy), położonej na prawym brzegu Pasłęki). Mniejszą rolę odgrywały 3 bramy w północnej linii murów. Licząc od zachodu pierwszą była Brama Mnisza (Münchtor), Brama Gwoździarzy (Nagelschmiedetor) i Brama Wodna (Wassertor). Brama znajdująca się w południowej linii murów należała do zamku biskupiego, położonego w południowo-wschodnim kącie miasta. Spośród wszystkich bram najsilniejsze umocnienie posiadała Wysoka Brama, broniona nie tylko przez podwójny mur, lecz także przez tzw. Wieżę Węglową (Kohlentor) stojącą pośrodku fosy i mostu, o wysokości 7 pięter, oraz umocnienia przy zewnętrznej linii fosy”.